HAK ASASI KANAK-KANAK

Kanak-kanak merupakan modal insan yang penting kepada sesebuah negara. Modal insan ini dapat dibangunkan kepada tahap optimum melalui penyediaan persekitaran yang selamat dan kondusif.
Sehubungan itu, perlindungan terhadap kanak-kanak daripada pengabaian, penderaan, keganasan dan eksploitasi adalah satu aspek penting dan hendaklah diberi keutamaan.

Perhimpunan Pertubuhan Bangsa-bangsa Bersatu (PBB) pada 20 November 1989 telah menerima pakai Konvensyen Hak Kanak-kanak untuk memberi perlindungan kepada kanak-kanak di dunia. Berdasarkan dokumen konvensyen tersebut, kanak-kanak adalah diberi perlindungan daripada pengabaian, penderaan, eksploitasi dan mempunyai hak-hak tertentu. Malaysia telah menerima pakai konvensyen tersebut.

Berdasarkan konvensyen ini, semua kanak-kanak tanpa mengira jantina, latar belakang, status sosio-ekonomi,kepercayaan agama dan kebolehan diiktiraf sebagai individu yang mempunyai hak-hak asasi untuk membesar dan mendapat perlindung dalam kehidupan mereka.

Prinsip-prinsip Konvensyen
Konvensyen ini telah menetapkan beberapa prinsip,iaitu;

                Tidak ada diskriminasi terhadap kanak-kanak

Semua kanak-kanak tanpa mengira bangsa, warna, jantina, bahasa, agama, pendapat politik, asal negara, etnik atau masyarakat, harta, ketidakupayaan, kelahiran atau tarafnya atau ibu bapa/penjaganya mempunyai hak yang sama.

         Kepentingan terbaik bagi kanak-kanak Pertimbangan utama dalam segala hal ialah kepentingan yang terbaik bagi kanak-kanak.

    Hak untuk hidup dan berkembang Kanak-kanak mempunyai hak untuk hidup dan berkembang dalam semua aspek kehidupan mereka, termasuk aspek jasmani, emosi, psiko-sosial, kognitif, sosial dan kebudayaan.

·                     

Hak untuk Penyertaan

Kanak-kanak hendaklah dibolehkan turut serta secara aktif dalam segala hal yang melibatkan kehidupan mereka dan bebas untuk memberi pendapat dan pandangan. Mereka mempunyai hak untuk didengar dan diambil peduli secara serius.

Definisi Kanak-kanak
Perkara 1- Seorang kanak-kanak diiktiraf sebagai seseorang yang di bawah umur 18 tahun, melainkan jika undang-undang negaranya mengiktirafkan umur dewasanya sebelum itu.

Hak Kanak-kanak

Hak Kehidupan

Kanak-kanak mempunyai hak untuk mendapat keperluan asas seperti makanan, air bersih, tempat tinggal dan penjagaan kesihatan. Ibu bapa atau penjaga kanak-kanak bertanggungjawab memastikan hak kanak-kanak untuk hidup dipenuhi.

Perkara 6 : Semua kanak-kanak mempunyai hak sedia ada untuk hidup dan negara mempunyai obligasi untuk memastikan kewujudan perkembangan kanak-kanak tersebut.

Hak Perlindungan

Hak perlindungan ke atas kanak-kanak merangkumi perlindungan daripada diskriminasi, penderaan dan pengabaian. Ibu bapa atau penjaga mesti memberi penjagaan dan perlindungan kepada kanak-kanak. Kanak-kanak tanpa keluarga atau pelarian harus diberi perlidungan yang sewajarnya. Di samping itu perlindungan seksual, fizikal, dan eksploitasi, pengabaian, penyalahgunaan dadah dan diskriminasi juga merupakan hak kanak-kanak. Negara hendaklah memberi perlindungan kepada kanak-kanak sekiranya mereka diabaikan oleh ibu bapa atau penjaga.

Perkara 3: Negara hendaklah memberikan penjagaan secukupnya kepada kanak-kanak melalui pihak berkuasa tempatan yang berkaitan sekiranya kanak-kanak tersebut diabaikan oleh ibu bapa atau penjaga mereka.

Perkara 8: Negara mempunyai obligasi untuk melindungi, dan jika perlu memantapkan semula aspek asas identiti termasuk kerakyatan dan hubungan kekeluargaan.

Hak Perkembangan

Ibu bapa, keluarga kembangan atau penjaga bertanggungjawab untuk memastikan kanak-kanak berkembang dari aspek jasmani, mental, emosi, kerohanian, moral dan sosial. Pendidikan harus diberi kepada kanak-kanak untuk mereka berkembang dengan lebih optimum.

Perkara 5: Negara mesti menghormati tanggungjawab ibu bapa atau keluarga kembangan untuk memberi bimbingan kepada kanak-kanak berdasarkan keupayaan mereka.

Hak Penyertaan

Kanak-kanak juga diberi kebebasan untuk bersuara, memberi pendapat, bergaul dan bermain dengan rakan-rakan sebaya. Pandangan dan pendapat mereka berkaitan dengan hal ehwal kanak-kanak harus didengar dan diguna pakai. Mereka juga berhak untuk menyertai aktiviti atau program persatuan dan kelab.

Perkara 12: Semua kanak-kanak mempunyai hak untuk menyuarakan pandangan dengan bebas dalam semua perkara berkaitan dengan hal kanak-kanak.